Paramaribo...je weet toch!

Fa Waka beste mensen,
Hier het eerste officiele bericht vanuit Paramaribo, Suriname. Wil jullie allereerst even laten weten dat het erg goed met me gaat. Ik ben hier nu inmiddels anderhalve week en begin het steeds beter naar mijn zin te krijgen. Maar goed, laat ik even bij het begin beginnen.

De sfeer zat er in het vliegtuig al goed in. Op schiphol op het laatste moment nog een plekje bij de nooduitgang kunnen bemachtigen, wat betekende dat ik een hele gezellige Surinaamse stewardes tegenover me had zitten. Zij heeft me gedurende de reis al even het 1 en ander over Suriname en met name Paramaribo kunnen vertellen. Ook was de aanvoer van de nodige blikjes Heineken perfect geregeld ;) Toen ik aan kwam vliegen zag ik zover ik kon kijken alleen maar jungle. Het was net alsof je over een gigantische pan met broccoli vloog. Na een vertraging van zo’n 1,5 uur en 3 kwartier op mijn koffers gewacht te hebben, was ik er dan eindelijk...Suriname! Wat een verschil met de vliegvelden in Sydney en Bangkok. Geen normale gate waar je in uitkomt, geen aankomsthal, gewoon een soort parkeerplaats voor het vliegtuig waar een trap naar toe gereden wordt en that’s it. Voordat ik door de douane moest (die er overigens niet was) nog even snel een slof sigaretten gehaald voor 12,5 EUR en vervolgens richting parkeerplaats. Hier stond een Surinaams mannetje met een naambordje met mijn naam erop (Wie anders zou je denken) al zo’n 3 uur op me te wachten. Heb em een peukje aangeboden en wat fooi gegeven en toen was die man ook weer blij. Tegen de tijd dat ik aankwam in Paramaribo, na een reis van een uur in een taxibusje met allemaal gezellige mensen, was het al donker. Ook in Suriname is het al rond 19.00 donker, maar hier was ik inmiddels al wel aan gewend. Waar ik wel weer heel erg aan moest wennen was de warmte en de luchtvochtigheid. Het zweet kwam met liters uit alle porien van mijn hele lichaam gegutst, en al gauw moesten de raampjes in de taxi open omdat deze begon te overstromen.

Om 19.30 uur kwam ik aan op de Kwattaweg 70 waar ik de komende 5 maanden verblijf samen met nog 15 andere studenten van de Hanze. Deze stonden mij dan ook bijna allemaal op te wachten omdat ze wisten dat ik zou arriveren. Na een snelle douche en mijn koffer op mijn vrij kleine, basic kamertje gedumpt te hebben kon ik eindelijk ff rustig zitten. Net als bij de aankomst in Sydney ging ik natuurlijk niet gelijk naar bed, maar moest ik gelijk mee op stap om iedereen wat beter te leren kennen. Eerst werd er nog even een Djogo achterover geslagen (fles Surinaams Parbo bier van 1 liter) en met de taxi richting het zoele Surinaamse nachtleven. En zwoel dat het was...swingende Zuid Amerikaanse muziek, Baco’s, schuddende billen all over en zwervers op straat die zelfs je schoenveters nog van je aan willen nemen.

De volgende dag heb ik van de vrouw van mijn huisbaas die tevens ook contactpersoon van de Hanze is, een rondleiding gekregen door Paramaribo. In een busje zijn we de hele stad doorgereden en heeft ze me praktisch alles laten zien. Het onafhankelijkheidsplein, het presidentiele huis, de waterkant aan de Suriname rivier, waar ook mijn stage zich bevind, de villa wijk met het huis van Bouterse, de ghetto, de suriname brug en de oude binnenstad die op de Unesco lijst van beschermde steden bekend staat als de grootste houten binnenstad van de wereld. Deze tour was voor mij wel een hele nieuwe ervaring. Ik heb in Thailand ook wel armoede gezien, maar het was wel even schrikken hoeveel mensen hier in krotten leven. Ik wist dat Suriname een ontwikkelingsland is en dat er armoede zou zijn, maar zoveel en dat je het echt overal tegenkomt had dat ik niet verwacht. Het lijkt een beetje alsof je een stap terug doet in de tijd omdat veel dingen hier nog op een hele ouderwetse manier gebeuren. Bijna alle gebouwen hebben gigantisch achterstallig onderhoud en een afvalverwerkingsbedrijf kennen ze hier ook niet, het vuilnis wordt werkelijk overal neer gegooid. ’s Avonds zijn we met een aantal huisgenoten uit eten geweest en heb ik voor het eerst echt mogen genieten van alle lekkere gerechten die de Surinaamse keuken te bieden heeft. Hierna zijn we uiteraard weer op stap geweest en de Zondag heb ik dan ook voornamelijk doorgebracht met relaxen in de hangmat waarvan er bij ons thuis 5 hangen.

Maandag zou dan eindelijk het echte werk beginnen. Mijn eerste stage bij Bodeco, de grootste touroperator in Suriname. Dit is waar het de komende 5 maanden om gaat draaien. De eerste 3 dagen ben ik voornamelijk bezig geweest met het regelen van promotiemateriaal voor een party tour voor alle Nederlandse stagiaires naar Gusterie, het vakantieoord in het binnenland van Suriname waar ik de komende maanden ook de marketing voor ga doen. Hiernaast heeft Sophie, de marketing manager/ bedrijfsleidster, die ook als een soort van supervisor van mij gaat functioneren, mij op de hoogte gebracht over de gang van zaken binnen het bedrijf. Bodeco ondergaat op dit moment een soort van reorganisatie op het gebied van het tourpakket dat wordt aangebodenen en wordt uitgevoerd. Met andere woorden moet er op het organisatorische vlak en op het operationele vlak een hoop gaan veranderen. Ook willen ze het imago van het bedrijf gaan aanpassen door zich meer te focussen op tours gericht op het bedrijfsleven. In dit alles zal ik heel nauw betrokken gaan worden en ze staan dan ook helemaal open voor mijn ideeen.

De resterende 2 werkdagen van vorige week ben ik helaas ziek thuis gebleven omdat ik waarschijnlijk een griepje opgelopen had. Naja, waarschijnlijk...ik weet het eigenlijk wel cker. Om even in detail te treden...koorts (is met een temperatuur van 38 graden echt heeeel a-relaxt), diaree, hoofdpijn, 1 en al ellende. Dit zal wel het logische gevolg geweest zijn van het temperatuursverschil met Nederland, airco in het vliegtuig, 2 dagen drinken & stappen en weinig slaap. Ja ik weet het, ik heb het misschien wel een beetje aan mezelf te danken, maar ja...al die nieuwe indrukken kan ik ook niet aan mijn neus voorbij laten gaan...jullie kennen me, ik moet overal bij zijn en kan moeilijk nee zeggen.

Zaterdag was ik eindelijk een beetje opgeknapt en heb ik de dag doorgebracht met chillen in de hangmat en het kijken van een filmpje op de laptop. Zondagochtend vroeg opgestaan om met een huisgenoot naar de groentemarkt te gaan. Hier heb ik voor 20 SRD, ongeveer 5 Euro 4 zakken met groente gehaald. Genoeg om een week mee vooruit te kunnen dus. Daarna lekker de hele middag aan het zwembad gechillt waar een voetbal toernooi aan de gang was met muziek en een BBQ, zeer relaxt.

Deze week ga ik een gouden tand laten zetten. Dus als jullie dit ook willen...maak even een gipsafdruk van je boventanden en stuur het naar:

Tom van Os
Kwattaweg 70
Paramaribo
Suriname

En dan komt het helemaal goed!
Mijn nieuwe Surinaamse nr. is trouwens..
+5978870510
Telefoontjes en smsjes zijn altijd welkom en vergeet niet, laat die reacties maar komen. Had in het vorige bericht al even gevraagd om het wel een beetje discreet te houden en dan weten de jongens wel wie ik bedoel ;)

Het spijt me, maar ik mis jullie nog niet...denk wel aan jullie!

No Spang, Tom